به نقل از خب گزاری اقتصاد ۲۴ :
نجم امارات؛ روایت دقیق، نگاه جهانی
اقتصاد۲۴- میرا قربانی فر – بیانیه جنجالی شورای همکاری خلیج فارس و اتحادیه اروپا درباره جزایر ایرانی و این بار در نیویورک بار دیگر نگاهها را متوجه
موقعیت اقتصادی و راهبردی این سه جزیره کرده است؛ گنجهای کوچک خلیج فارس که دروازه ایران به مسیرهای جهانی انرژیاند. اما نگاهها نه فقط از
زاویه سیاسی و حاکمیتی، بلکه از منظر اقتصادی و انرژی نیز به این بخش از خاک ایران معطوف شد.به گزارش اقتصاد ۲۴، جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک
و ابوموسی که در میانه خلیج فارس و در مجاورت یکی از حیاتیترین آبراههای جهان – تنگه هرمز – قرار دارند، از نظر راهبردی و اقتصادی جایگاهی دارند
که از مرزهای ایران فراتر میرود.تکرار ادعای مالکیت از سوی امارات در بیانیه نیویورک، نه صرفاً بیان یک موضع سیاسی، بلکه بازتابی از رقابتهای اقتصادی
در خلیج فارس است؛ رقابتی بر سر انرژی، مسیرهای انتقال و آینده ژئوپلیتیک منطقهای که بیش از یکسوم نفت جهان از آن عبور میکند.
تاریخچهای از مالکیت ایران بر جزایر و مناقشه امارات
سه جزیره تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی در دهانه جنوبی خلیج فارس، در فاصله ۷۰ کیلومتری بندر لنگه و در نزدیکی مسیرهای کشتیرانی بینالمللی
واقع شدهاند.جزایر سه گانه از نظر تاریخی، با اسناد متعدد از دوران صفویه، زندیه، قاجار و حتی نقشههای رسمی بریتانیا در قرن نوزدهم، تحت مالکیت ایران
بودهاند و در سال ۱۹۷۱ و همزمان با خروج نیروهای انگلیسی از خلیج فارس، ایران بر اساس توافق با شارجه، کنترل جزایر را بازپس گرفت؛ اقدامی که پیش
از تشکیل رسمی کشور امارات انجام شد. از آن زمان تاکنون، اداره کامل نظامی و اداری جزایر در اختیار ایران بوده و مردم ساکن جزیره ابوموسی نیز تابعیت
ایرانی دارند.به گزارش اقتصاد ۲۴، ایران در آذرماه ۱۳۵۰، با خروج بریتانیا از خلیج فارس، کنترل تاریخی خود را بر این جزایر بازپس گرفت. در آن زمان، امارات
متحده عربی تازه شکل گرفته بود و هنوز مرزهای دقیق داخلیاش تثبیت نشده بود. بر اساس اسناد تاریخی، نقشههای رسمی بریتانیایی و گزارشهای
دیپلماتیک همان دوران، این جزایر همواره تحت حاکمیت ایران بودهاند. ف/دریاب
